Tuesday, April 15, 2008
Days it has been. -SIGH-
Ilang beses ko man sigurong naisin pang mabago ang lahat hindi na talaga siguro pa aayon sa kagustuhan ko. Ganun talaga siguro. IF ITS NOT MEANT TO BE THEN ITS NOT MEANT TO BE. Sadayang kay hirap lang talagang tanggapin na wala akong magawa sa mga sitwasyong gusto kong baguhin.
Ilang beses kong ginustong tumakas. Masyadong masakit. Masakit na sa akin mas sumasakit pa pag nakikita mong sa kamalian mo ay apektado ang ibang tao lalo na ang mga pinakamamahal mo. Sa isang iglap nabago ang lahat at sa isang iglap malaking "growing up ang nangyari.
Kamakailan lang, isang malupit na pagbaksak din ang dumating sa buhay ko, isang pagkakataong sinisi ko ang kahinaan ko, isang pagkakataong madilim at walang takas. Hindi pa nga ako masyadong gumagaling pero eto na naman ang isa pa. Worse than before. Sa panahong to alam kong may purpose si GOD and my only prayer to HIM is that may HIS purpose be served. May mga times talaga na vague ang purpose niya sa buhay ko and all i do is curl up in my bed and let myself sleep with wet pillows. Pero when the ipiphanous time comes, dun ko narerealize that HE has indeed nigger plans for me more than I have for myself.
Ilang gabi na akong umiiyak. Ilang araw na rin akong nalulungkot. Patong patong lahat. I am so preocuupied with things that deprive me from being happy. I take time to be sad and stressed. Mas okay nang ngayon ganito kaysa naman sa susunod pa na mga araw.
MAY HIS PURPOSE BE SERVED. Its the prayer that i carry on everyday.
-SIGH-
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment